Vrouwtje Jas wordt wakker in haar appartement aan het park. Het is nog vroeg, een laagje vocht bedekt het gras. De vijver weerspiegelt de bomen, de fontein is nog uit. De eenden liggen bij elkaar aan de kant. Wat een heerlijke plek om wakker te worden, denkt Vrouwtje Jas terwijl ze van het uitzicht geniet.
Mediteren
Haar ogen turen naar de overkant van de vijver. Daar ligt een bruin kleed. En er beweegt iets. Een mens. Zou dat plekje aan de oever, het beschutte plekje in de ochtendzon, gebruikt worden om te mediteren? Wat een fantastische plek daarvoor! Snel daarna weet Vrouwtje Jas dat dit een onzinnige gedachte is. De steile helling is daar helemaal niet geschikt voor.
Maar wat dan wel? Vrouwtje Jas is nieuwsgierig.
Ze pakt de verrekijker die op de vensterbank ligt om vogels te spotten. Ze schrikt! Op het bruine kleed ontwaakt een man. Hij staat op, rekt zich uit en loopt naar de vijver. Daar verdwijnt hij uit het zicht van Vrouwtje Jas. Even later komt de man weer in beeld. Of eigenlijk: zijn blote billen komen in beeld. Hij loopt naar zijn deken terwijl hij zijn broek ophijst. Vrouwtje Jas wil niet weten wat hij aan de waterkant gedaan heeft. Bah wat vies! En dat recht voor haar neus, voor het chique appartement.
Mannetje
Mannetje gaat weer op zijn deken zitten. Hij doet de rits van zijn jas open en voelt in zijn binnenzakken. Hij haalt er niets uit. De rits gaat weer dicht. En weer open. Weer worden alle zakken bevoeld, weer komt er niets uit. Langzaam gaan zijn handen naar zijn schoenen. Hij knoopt zijn veters dicht, zet een pet op zijn hoofd en staat op. De deken wordt in elkaar gefrommeld en meegenomen. Hij loopt het park in en verdwijnt in de rododendron.
Vrouwtje Jas kent de binnenkant van rododendrons maar al te goed: vroeger bouwde ze altijd hutten in die prachtige struiken. Het volle bladerdek bedekt de holle binnenruimte waar je beschut zit tegen de regen en tegen blikken van buitenstaanders.
Zou Mannetje daar zijn deken achterlaten? Liggen er nog meer spullen in de rodondendron? Zou hij er wonen?
Huisvredebreuk
Vrouwtje Jas overweegt om straks even te gaan kijken, als ze de hond uitlaat. Of zou dat huisvredebreuk zijn? Vrouwtje Jas vraagt zich af of deze man hulp nodig heeft. Moet ze de politie waarschuwen? Ah nee, dan gebeuren er vast nare dingen met hem…. Zal ze naar het Leger des Heils gaan om dit te melden? Tja, en wat dan? Zouden ze wat kunnen doen? Zouden ze wat willen doen? Zouden ze wat doen? Wil Mannetje eigenlijk wel dat er iemand iets komt doen in zijn leven?
Zal Vrouwtje Jas het Mannetje dan maar aanspreken?
Vrouwtje Jas weet het even niet. Ze doet nog maar even niets.
De komende dagen zal ze opletten en kijken wat er gebeurt.
De rododendron beweegt weer. Mannetje komt er met lege handen uit. Hij daalt weer af naar de vijver waar Vrouwtje Jas hem niet kan zien. Kort daarna loopt hij weer de helling op. Het water druppelt van zijn gezicht en zijn handen. Hij loopt schoon gewassen naar het centrum, een nieuwe dag tegemoet.
Meer over daklozen lees je in ” Voor de kerk”
Free willy
Hoi vrouwtje jas. Wat een heffig verhaal, is dit echt gebeurt tijdens je fietsreis of is dit een verzinsel?
Groetjes een trouwe lezer uit
Hallo Trouwe Lezer,
Alle verhalen van Vrouwtje Jas zijn waar gebeurd, tenzij anders aangegeven.
Free Willy kwam ik tegen toen ik van Den Helder naar Zeist fietste.
Groet,
Vrouwtje Jas
Pingback: IJsvogel - Vrouwtje Jas - waargebeurde ontmoeting bij Slot Zeist
Pingback: Prachtig wonen aan het park - Vrouwtje Jas - Column
Pingback: Bloot in het park | Vrouwtje Jas