“Arjan, Gerard voor je aan de telefoon”

G@ver&^me! Dat is de derde keer. Hij wil Gerard niet spreken. Hij wil zijn vrouw niet spreken, niet zien, niet horen. Hij wil niets! Kunnen ze hem dan nooit eens met rust laten. Zijn hele leven staat hij ten dienste van anderen. Vroeger zijn ouders, nu zijn werknemers, zijn aandeelhouders, zijn collega’s, zijn vrouw, de buren…

“@#&^%$&*!!! Laat me met rust!”

“Arjan, dit is de derde keer dat Gerard belt, ik kan hem niet langer aan het lijntje houden. Neem de telefoon over of vertel me wat ik tegen hem zeggen moet. Jij bent directeur van dat bedrijf! Jij ligt maar op je bed, terwijl hij je wil helpen met dat bedrijf van je! Maar je moet hem wel vertellen wat hij moet doen.”

Rust

Arjan trekt het dekbed over zijn hoofd en duikt onder. Hij wil dit niet. Wat maakt het hem uit wat Gerard doet en wat hij tegen het personeel zegt. Of tegen zijn klanten. Laat ‘ie het uitzoeken. Hoe heeft het toch zover kunnen komen? Hoe the f#^ck komt het dat hij directeur van deze toko is geworden? Naar de hel met dat bedrijf. En de aandeelhouders erbij. Arjan wil maar één ding.

“Laat me met rust! Zeg maar tegen Gerard dat hij aan het roer staat, dat hij moet doen wat hem goed dunkt.”

Arjan neemt een hap lucht en draait zich om. Hij knijpt zijn ogen dicht omdat het streepje licht naast het gordijn hem irriteert. Zijn vrouw zegt tegen Gerard dat Arjan zich niet goed voelt, dat hij het later nog maar eens moet proberen. Ze gaat op de rand van het bed zitten. Arjan is dichtbij en ver heen.

“Ga weg!”

Waar is hij?

De vrouw van Arjan blijft zitten. Heel stil. Een minuut, vijf minuten, tien minuten. Ze schopt haar schoenen uit en kruipt tegen hem aan. Zij op het dekbed, hij eronder. Zo liggen ze, urenlang. Arjan op zoek naar een lichtpuntje, zijn vrouw op zoek naar Arjan. Waar is haar man toch? Haar man, haar beschermer, de vader van haar kinderen, de man die ieder avontuur aankan? Waar is de Arjan bij wie ze wegkruipt als ze verdriet heeft? Waar is de man die haar zoontjes leerde vissen en belletje lellen? De energieke man voor wie zelfs de zon een omweg maakt?

Die man ligt aan de andere kant van het dons. Hij heeft even teveel zon gehad. Hij kruipt in de schaduw en wordt een schaduw van zichzelf. Totdat het streepje licht naast het gordijn hem niet meer irriteert.

Liefdevol zegt ze: “Nog drie dagen schat, dan kun je weer een stapje zetten.”

Hij gromt en vraagt haar om weg te gaan. Ze sluipt de kamer uit en belt Gerard: “Sorry Gerard, hij heeft weer last van dat akelige virus. Ik zeg al steeds dat hij zich een keer moet laten onderzoeken, maar ja, je kent hem hè. Red jij het een beetje? Ik denk dat het nog wel even duurt, ik wil graag dat hij het nu een keer goed uitziekt. Het spijt me, ik denk dat je hem nog een week of twee moet missen. Als je er niet uitkomt, moet je het misschien maar in het MT bespreken. Ik denk dat Arjan nu even beschermd moet worden tegen zichzelf.”

Echo

Ze hadden tapijt moeten nemen, in plaats van een marmeren vloer. Het gesprek schalt door het huis. Arjan hoort het en schaamt zich. Wat is hij voor een waardeloze man? Hij laat zijn vrouw liegen, terwijl hij weet dat ze dat hekelt. Hij wil haar beschermen, maar zij beschermt hem. Altijd maar weer die walgelijke smoes van het virus. Wat is hij voor een waardeloze echtgenoot? Wat is hij voor een waardeloze directeur? Wat is hij voor een waardeloze werkgever? Wat is hij voor een waardeloze vader? Hij gaat plassen en neemt een slaappil. Rust. Eindelijk rust.

Ze brengt het avondeten op de slaapkamer. Hij merkt het niet. Vlak voordat ze naar bed gaat, het logeerbed, haalt ze het bord weer op. Het eten dekt ze af en zet het in de koelkast. Voor het geval dat. Je weet naar nooit. Ze loopt nog één keer de slaapkamer in en kijkt op hem neer. Liefdevol en wanhopig. Zichzelf moed insprekend. Ze weet dat het over een paar dagen over is. Tegen die tijd sluipt hij in de nacht naar de keuken om een hapje te eten. Dan zal hij gaan zitten in de stoel. Die nacht zal hij starend achter het venster doorbrengen. Als het ochtend wordt, gaat hij terug naar bed.

Bergopwaarts

De dag daarna zal ze doen alsof ze avonddienst heeft. Dan zal ze met een vriendin naar de bioscoop gaan. Daarna zal ze met de vriendin een fles wijn leegdrinken. En daar op de bank slapen. Met een beetje geluk is Arjan al in de namiddag zijn bed uitgekomen. Het is immers alweer vroeg donker. Hij zal in zin stoel gaan zitten, zonder de lichten aan te doen. Misschien eet hij iets. Wie weet gaat hij die dag de schuur in. Anders de dag daarna waarschijnlijk. In de schuur zal hij zijn gereedschap gaan ordenen. Hij zal haar lijstje vinden met kleine klusjes die gedaan kunnen worden. Als hij met een klein klusje begint, krijgt hij zijn zelfvertrouwen wel weer terug. Stapje voor stapje, klusje voor klusje. Na ieder klusje zal hij tevreden naar bed gaan. Ze zal verzinnen dat ze een plankje in de meterkast wil hebben. En ach, het spatbord van haar fiets zit los. Dat zal ze er ook bij zetten. En de handgreep van de blauwe pan.

Over een week of drie zal hij weer in de lift stappen. Hij zal met een charmante glimlach aan zijn secretaresse vragen wat er in de agenda staat die dag. Of er iets is wat niet langer kan blijven liggen. Hij zal tegen Gerard iets zeggen over dat ongedefinieerde virus, en over die hardnekkige clusterhoofdpijn. Hij zal zijn personeel toespreken, de aandeelhoudersvergadering voorbereiden, prospects doornemen en vergaderingen voorzitten. De achterstanden zullen snel weggewerkt zijn, dankzij de lange dagen die hij maakt.

Op de top

Arjan z’n stemming zal snel verbeteren, zijn energie zal toenemen, zijn zelfvertrouwen zal groeien. Hij zal snel de volgende successen halen. Sneller, meer, beter. In korte tijd verzet hij bergen. Slapen hoeft hij nauwelijks, dat heeft hij de afgelopen weken genoeg gedaan. Hij heeft duizend ideeën en in no time leidt hij het bedrijf weer als vanouds. Arjan zal weer vlammen!

De komende maanden zal de hemel weer zichtbaar worden voor Arjan. De wereld zal aan zijn voeten liggen. Alles wat hij aanraakt zal in goud veranderen. Hij zal weer overladen worden met successen en complimenten. Heerlijk, zo’n manische periode! Zijn zelfvertrouwen zal groeien tot hij er benauwd van wordt. Op die benauwdheid moet hij alert zijn. Het is een wenk, een signaal. Dat is het moment om medicijnen te nemen. Doet hij dat niet, negeert hij de benauwdheid, dan wordt hij overmoedig. Dan gaat hij dingen doen die te groots zijn. Zelfs voor hem. Het falen wat onvermijdelijk op de overmoed volgt, zal hem onzeker maken. Angstig. Doodsangstig. Uiteindelijk gevolgd door een doodswens. Daarmee zal Arjan weer verdwijnen in die eindeloze diepte.

Het is een vervelend. zo’n virus. Het veroorzaakt wekenlang hoofdpijn…

Voetnoten:

• Vrouwtje Jas heeft eerder over Arjan geschreven. Dat verhaal vind je hier
• Meer over manische depressies en bipolariteit vind je (o.a.) op Psychosenet
• Eind november komt een verhalenbundel uit met de titel: “Ontmoetingen met Vrouwtje Jas, een kleine buiging voor eigenheid”. De verhalenbundel kost 15 euro en is via deze website te koop. Een leuk geschenk! De opbrengst van het boek zorgt ervoor dat Vrouwtje Jas haar verhalen in de toekomst kan blijven schrijven. Dus: geniet je van de verhalen: koop een boek!

Met plezier gelezen? Help de schrijver aan meer naamsbekendheid en deel het verhaal op social media. Dat gaat heel eenvoudig met de icoontjes hieronder.