De gastvrouw van Vrouwtje Jas drinkt Nescafé en alcoholvrij bier uit een plastic beker.
Corry voert haar hond een tussendoortje: vla met slagroom. Corry vraagt aan Vrouwtje Jas ‘of dat het’ niet ongezond is; Vrouwtje Jas zegt dat het juist heel gezond is. Kijk maar: deze grote hond is inmiddels 8 jaar en dat is ver boven de gemiddelde leeftijd van dit ras.
Het tussendoortje is noodzakelijk want Hond eet de brokken niet. Tenzij er slagroom op zit.
Corry heeft meer bijzondere gewoontes. Nadat Hond gedronken heeft, veegt ze zijn kwijl af met de witte handdoek die altijd op de eettafel ligt. Vanmiddag veegde Corry met dezelfde witte handdoek het zweet van haar eigen gezicht. Daarbij praat ze hardop met zichzelf. Of zou ze het tegen Hond hebben?
Corry eet nauwelijks en praat aan één stuk door; ze is bijzonder openhartig. Zo vertelt ze de eerste avond over haar grote schulden. Gelukkig heeft ze een regeling kunnen treffen die dit hele jaar geldt. Ze betaalt dit jaar trouw 300 euro per maand aan de schuldeiser. Van haar AOW. Vrouwtje Jas kan niet goed rekenen maar toch probeert ze stilletjes in haar hoofd uit te rekenen hoe lang het dan duurt voordat er 80.000 euro afgelost is. Weegt 300 euro per maand überhaupt wel op tegen de rente of betaalt Corry misschien uitsluitend de rente? Voorzichtig vraagt Vrouwtje Jas wat er na dit jaar gebeurt. Dat weet Corry niet…
Corry komt nu rond van 60 euro per week. Vrouwtje Jas neemt haar mee voor cappuccino op een terras aan het water. Het is niet zo ver lopen maar Corry loopt een beetje moeilijk: ze heeft in drie jaar tijd twee nieuwe heupen gekregen. Vandaag loopt ze op de nieuwe schoenen die ze voor drie euro gekocht heeft. Espadrilles. Maar dan van plastic.
Vrouwtje Jas hoort de ene financiële tegenvaller na de ander. De accountant rekende ruim twee keer zoveel dan aangegeven. Het bleek wel te kloppen want het gefactureerde bedrag stond in het ondertekende contract. Het contract dat Corry niet goed doorgelezen had. Zo ook met de auto die ze voor Vrouwtje Jas gehuurd heeft. Corry dacht dat ze de auto drie weken gehuurd had voor 81 euro. Dat bleken de reserveringskosten te zijn… Die ze nu kwijt is omdat de auto ’s ochtends voor 10 uur opgehaald had moeten worden. Corry had het contract niet goed gelezen… Toen Vrouwtje Jas om vijf uur landde, was de auto niet meer beschikbaar. Dus Vrouwtje Jas heeft zelf een andere auto gehuurd. Corry zou stijl achterover slaan van het bedrag dat een huurauto werkelijk kost. Dat wil Vrouwtje Jas haar niet aandoen.
Corry vertelde ook nog dat ze de borg van haar vorige huurwoning niet terugkreeg. Weer het contract niet goed gelezen. Ze vertelt honderduit over haar scheiding en de scheiding van haar zoon. Zijn vrouw bleek zwanger van de buurman. Corry ziet haar dochter nooit meer en weet niet waarom dat is. De dochter heeft tegen haar broer gezegd dat zij het ook niet weet. Corry praat en praat. Vrouwtje Jas luistert en luistert. Het lijkt wel alsof Corry iets in te halen heeft, zoveel praat ze. Zou ze weinig contact met mensen hebben? Hoe dan ook: ze heeft zich erg verheugd op de komst van Vrouwtje Jas. Hoewel ze zelf nauwelijks iets eet, heeft ze voor haar gast wel van alles in huis gehaald. Vooral veel varkensvlees. Ai… dat is nou net iets dat Vrouwtje Jas niet eet.
Dus Vrouwtje Jas nodigt Corry uit voor een etentje bij het strand. Vrouwtje Jas bestelt een witte wijn. Ondertussen vertelt Corry over haar alcoholisme dat nu onder controle is. Ze slikt nu antidepressiva. Vrouwtje Jas vermoed dat ze een boeiende week tegemoet gaat…
Pingback: Eten. Eindelijk.... Een gastvrij onthaal (2) - Vrouwtje Jas - waargebeurd verhaal